Alaaf!

Moet een paar uurtjes wachten op de bus, beetje slechte planning en slechte verbindingen en niemand die je de juiste info geeft, maar dus mooi ff de tijd om een verhaaltje te plaatsen.

Jeuh ik ben in Costa Rica!! Zal jullie niet verbazen dat ik weer veel langer dan gepland ben blijven hangen in San Juan del Sur. Had Oscar (El Salvadoreen) ontmoet op een festival en ik mocht gratis bij hem logeren. Vervolgens heeft ie me geintroduceerd in het San Juanse leventje.. heb al zn vrienden ontmoet en zijn familie, Roberto, met vrouw Laura en kind Ariel. Zo bestond mijn dagbesteding ongeveer elke dag uit rondhangen bij of de artesanias op de hoek van de straat of bij Roberto thuis. Bijna elke dag daar gegeten, samen gekookt of gebbqt, heel relaxed en ze zijn super gastvrij. Ze delen alles! Hele leuke tijd daar gehad als member of the gang, tussen alle rastas, tattoos en grote gaten in de oren. Ook ben ik helemaal doodgegooid met reggae muziek, aangezien Oscar in een raggaeband speelde en reggaeDJ is en als ie niet moest optreden dag en nacht alleen maar raggae muziek draaide. Gelukkig hou ik er wel van! Hij heeft een reggaevlecht van touw en stenen in mijn haar gemaakt en ik ben weer wat verder gevorderd in armbandjes maken!

1 avond waren we bij Roberto thuis, kwam er een auto voorgereden met de vraag of Roberto ff een vuurshowtje wilde geven op een privefeestje. Hup wij de auto in (Oscar zou eigenlijk drummen daar) en naar een superdeluxe hotel gereden, met allemaal zatte, halfnaakte mensen die een beetje in het zwembad en erom heen aan het drinken waren. Erg grappig om te zien, Roberto zijn show gedaan, vonden ze geweldig! Vervolgens hadden ze nog een verzoekje of er wat jointjes geregeld konden worden. Tuurlijk geen probleem.. een flinke lading wiet geregeld voor ze, ff in elkaar gedraaid en toen konden we weer gaan. Kregen we nog een lekkere maaltijd mee en dat was dat! Super grappig, zo weet je iedere keer weer niet waar je terecht komt en wat je mee gaat maken. Ik hou wel van deze levenswijze haha!

Voor een week lang elke dag besloten de volgende dag te gaan, maar uiteindelijk op dinsdagmorgen de grote stap genomen. Afscheid genomen (viel me best zwaar) en toen in mn uppie (tja iedereen was allang verder gereisd) de spannende grensovergang opgezocht. Ik was al gewaarschuwd en terecht. Heb ruim 2 uur in de rij moeten staan in de brandende hitte voor een stempeltje. Toen rechtstreeks naar Liberia afgereisd. Daar heb ik een waterval bezocht, lekker gezwommen want het is hier nog een graadje warmer dan Nicaragua en had ik mijn eerste positieve ervaring met de locals. Ik kreeg 3 liften aangeboden van superlieve mensen!

Volgende dag Rincon de la Vieja, national park bezocht. Twee hikes gedaan, eentje rond de vulkanische activiteit, dus bubbelende modderbadjes en stoompooltjes en de hele wandeling supermooi door de jungle. De tweede hike was naar een waterval, ook mooi door de jungle, afgewisseld met heide en droge vlaktes. Ik was helemaal alleen en ik vond het geweldig! Liep gewoon te zingen en tussendoor als een echte padvinder beestjes te spotten en geluidjes te volgen! Heb 3 verschillende soorten apen gezien, waarvan de bruinrode niet zo blij waren met mijn komst en dingen naar me gooiden, op de takken sprongen en bomen heen en weer slingerden en ze kwamen dreigend dichtbij, een slang die voor mn voeten krioelde (whaa schrikken!), kalkoenen, specht, mooie vogels , eekhoorntje en heel veel rare, bijzondere, ongelooflijk grote bomen. Totaal zon 6,7 uur gelopen, helemaal kapot maar was zeker de moeite waard! In het hostel was de eigenaar, Beto, nogal in me geinteresseerd. Hij bood me van alles aan, gratis massage, jointjes, privekamer voor dezelfde prijs als de dorm, korting op vervoer naar het park, ontbijt met hem, koffie en gratis internet na 22.00u etc etc! De privekamer heb ik dankbaar geaccepteerd, aangezien hij om de haverklap in mijn dorm stond om te vragen wat ik ging doen (Ga je douchen? Heb je lekker gedoucht? Wanneer wil je je massage?). Tja en dan komt het lastige punt, ergens is het natuurlijk relaxed om wat voordeeltjes te krijgen, maar aan de andere kant hoe ver wil je het laten gaan? Voelde me iig totaal niet op mijn gemak, dus voor de meeste dingen vriendelijk bedankt en maar snel weer doorgereisd.

Volgende bestemming was Samara. Moet een van de mooiste stranden van Costa Rica, pacific zijn, en niet te toeristisch. Was idd erg mooi, wel rustig en er waren vooral stelletjes en families. Heb niet zoveel gedaan daar behalve op het strand gelegen. De eerste avond kwam Pablo, een redelijk oude local, met me kletsen en nodigde me uit om bij hem thuis te komen eten. Nou ja, toch niks beters te doen, gratis maaltje en ben wel benieuwd hoe hij woont. Hij had zijn huis met eigen handen gebouwd, compleet met waterput waar hij douchte. Lekker gegeten en veel gekletst. Hij organiseert vis, snorkel, schildpadden en rondvaarttours.

Toen ´s avonds naar de bar, flink wat potjes gepoold en tja mannen... volgens mij zag hij me ook wel zitten, door zijn opmerkingen, als volgend jaar kom je terug en dan gaan we in deze kerk trouwen, nee je gaat morgen niet weg, je kan bij mij logeren en dan gaan we kamperen op een onbewoond strand, je hebt zon mooi gezichtje, je loopt sexy, blablabla. Wat denk je nou kerel! Het beloofde tourtje naar het eiland om te snorkelen is helaas niet doorgegaan, maar hij stond erop mij op valentijnsdag mee uiteten te nemen. Nou ja ok dan. Morgen ga ik toch weg!

Nu ben ik inmiddels in Montezuma (kon het verhaaltje paar dagen geleden niet af maken). Was een erg lange reis, superheet en onderweg kwam ik erachter dat er tussen 2 plaatsen geen busverbinding was (niemand die dat ff van te voren verteld) dus een taxi met 2 anderen geregeld, wat duur maar de dag duurde al lang genoeg. Toen in Montezuma in het donker aangekomen en ingecheckt in een hostel meteen op het strand. Heel mooi strand en het dorpje ligt in de jungle, erg schatiig. Hier wat leuke Amerikaanse meiden ontmoet waar ik mee naar de watervallen ben geweest. Lekker gezwommen en van rotsen gesprongen en ruim een uur boven een waterval gestaan van zon 18 meter en te twijfelen of ik er vanaf zou springen. Uiteindelijk niet gedaan helaas (baal ik nog steeds van, scheiterd!).

Vandaag ben ik met Katherine, Rachel en Melanie naar Cabo Blanco, het oudste national park van Costa Rica gegaan. Kregen een lift van 2 Amerikaanse kerels, dus met zn allen ruim 4 uur lang door de jungle gewandeld, niet zoveel dieren dit keer en het was echt niet te harden zo warm. Gelukkig leidde de weg naar een mooi strand waar we ff bij konden komen en toen weer terug. Erg mooi park.

Morgen nog ff naar een ander strandje en dan naar Monteverde en snel de familie opzoeken in Heredia waar Suzan heeft gewoond een aantal jaartjes geleden.

Hoe was carnaval? Heb ik wat gemist? Wat zijn de roddels en wat waren de outfits dit jaar?

Helaas heb ik het feest totaal gemist, als ik een wat snellere reizigster was geweest had ik een mooi feestje kunnen hebben in Panama, ach ja weet nu toch niet wat ik gemist heb.

Nou dat was het wel weer ff, thanks weer voor de reacties, waardeer ik zeer en hasta luego!

Dikke kus Marielos (is een veelvoorkomende naam hier, weer wat anders dan Mariela)

Feitjes

Wat me opvalt is dat iedereen in Nicaragua sowieso en zover ook in Costa Rica minstens 4 schommelstoelen op een rij heeft staan in hun huis. Ze houden van schommelstoelen!

Ook overal waar het warm is dragen de kerels (soms zelfs ook de vrouwen) hun shirt boven hun buik, dus zie je overal wandelende ontblote, dikke, bruine buiken!

Tja het eten.. is en blijft kip, rijst en bonen! De comedor is vervangen door Soda (lokaal restaurantje) en Gallo Pinto voor casados (gerecht), maar dat is slechts de naam.

De mensen in Costa Rica zien er weer wat anders uit, wat opener gezicht, iets moderner en de meeste zijn supervrolijk en vriendelijk en willen zonder bijbedoelingen graag een praatje met je maken.